قضا و قدر

قضا حکم است و حکم اصلی از آنِ خداست چون حاکم علی الاطلاق خداست و ماهم که حکم می کنیم تبعی است چون مظهر او هستیم خدا احکم الحاکمین است و حکم می کندبر اساس آگاهی و آگاهی مطلق از آنِ خداست و قدر هم اندازه گیری است هرچیزی در این عالم اندازه دارد فلک و ملک حتی جبرئیل هم اندازه دارد و قضا حکم می کند به قدر یعنی مستی قدر در جاییست که بداند محکوم به قضای الهی است یعنی قضای الهی آن اندازه را خواسته است.

اما انسان می تواند قاضی باشد و حکم کند چه برای اعمال و افعال خودش و چه در محکمه قضاوت,عقل تنهاچیزی است که هم شاکی است هم متهم و هم قاضی به این صورت که درجاییکه ناخرسند و ناراضی است شاکی میشود و خودش را به انجام عمل نادرست متهم می کند و هم داوری می کند درباره خودش چون هیچکس بهتر از انسان خودش رانمی شناسد (بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ)

پس انسان اگر قدر را که ظرف و اندازه هر موجودی است با آب قضا پُر کند مست می شود چون حکم خداست و اندازه همین بوده است.

دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی - برنامه معرفت